วันนี้เราจะเปลี่ยนแนวจากหนังอาหารบรรยากาศดีมาเป็นหนังแนวดิสโทเปียกันดูบ้าง แน่นอนว่าเนื่องจากเรากำลังอยู่ในช่วงเก็บเนื้อเก็บตัวอยู่กับบ้านแหล่งความบันเทิงของเราจึงไม่พ้นภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของเน็ตฟลิกซ์

The Platform (2019) ภาพยนตร์สัญชาติสแปนิชที่เคยสร้างกระแสบวกจากนักวิจารณ์งานเทศกาลภาพยนตร์โตรอนโต (Toronto Film Festival) เมื่อปีที่แล้วอย่างงดงาม ความน่าสนใจของหนังเรื่องนี้นอกจากจะเป็นหนังไซไฟ-ทริลเลอร์ที่มีพล็อตเรื่องไม่เหมือนใครแล้ว เรื่องนี้ยังสามารถเปรียบเทียบเรื่องชนชั้นทางสังคมออกมาได้อย่างแยบคายและเข้าใจง่าย จนหลายเสียงบอกว่านี่คือ Parasite (2019) ในเวอร์ชันสเปน

หากระบบชนชั้นและความไม่เท่าเทียมมักถูกแทนที่ด้วยพีระมิด สำหรับเรื่องนี้ก็คงมาในรูปแบบของคุกแนวตั้งแบ่งเป็นชั้นๆ ชั้นละ 2 คน และที่เก๋ก็คือคนในคุกแห่งนี้จะถูกให้อาหารด้วยวิธีที่ชวนแหวะ โดยมีแพลตฟอร์มที่เต็มไปด้วยอาหารสุดเลิศที่ค่อยๆ เลื่อนลงมาจากชั้นบนอย่างช้าๆ กติกาก็คือชั้นบนสุดซึ่งก็คือชั้น 1 จะได้กินอาหารก่อนใครเพื่อน ก่อนที่ชั้นต่อๆ มาจะกินอาหารที่เหลือจากคนชั้นบนเป็นทอดๆ หรือพูดให้ชัดก็คือยิ่งอยู่ชั้นเลขเยอะเท่าไรก็จะกินของเหลือจากคนข้างบนที่เหลือน้อยลงเรื่อยๆ จนไม่มีเหลือในที่สุด

ส่วนที่ชอบคงยกให้กับภาพอาหารที่ประดิดประดอยมาอย่างวิจิตรบรรจง ก่อนวางลงบนแพลตฟอร์มที่เหมือนโต๊ะตัวยักษ์เลื่อนผ่านไปทีละชั้นๆ แต่อาหารทุกอย่างกลับถูกนักโทษแต่ละคนสวาปามกินอย่างตะกละตะกลามและมูมมาม หนำซ้ำยังเหยียบย่ำอาหารอย่างไม่ไยดี จนทำให้เกิดคำถามขึ้นมาว่าทำไมไม่กินเท่าที่พอ ทำไมไม่กินเท่าที่ชอบ ทำไมต้องถุยน้ำลายลงไป และคำตอบก็คือใครๆเขาก็ทำกันแบบนี้!

ดังนั้นไม่ต้องถามถึงความเท่าเทียมจากภาพยนตร์เรื่องนี้ ซึ่งนั่นก็คงไม่ต่างจากโลกแห่งความเป็นจริงที่ไม่มีอะไรเท่าเทียมเช่นกัน ด้วยเหตุนี้กฎระเบียบเลยถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้เกิดความชอบธรรม ไม่ต่างจากคุกแห่งนี้ที่ทุกๆ เดือนจะมีการโรเตชันสับเปลี่ยนชั้นกันด้วย เราเลยแอบชอบที่ตัวละครหนึ่งพูดว่าอยู่ “ชั้นกลางๆ” (น่าจะหมายถึงชนชั้นกลาง) นี่แหละดีแล้ว หรืออีกคนที่เตรียมเชือกมาไว้กับตัวเพื่อเตรียมปีนไปยังชั้นสูงสุด เพราะเอาเข้าจริงทุกคนพร้อมฉวยโอกาสเมื่อได้ชั้นที่ดีกว่า และอาหารบนโต๊ะก็คงเทียบได้กับทรัพยากรที่เราต่างช่วงชิงกันนั่นเอง

นอกจากนี้เสน่ห์ของภาพยนตร์ยังอยู่ที่การแฝงแนวคิดการต่อต้านระบบได้อย่างเฉียบคม ไม่ว่าจะเป็นวิธีรับมือกับคนไม่ดี ไปจนถึงวิธีการส่งสาส์นทางการเมืองว่าต้องทำอย่างไรถึงได้ผล ด้วยเหตุนี้ตอน 30 นาทีสุดท้ายจึงเป็นอะไรที่ว้าวสำหรับเรามากๆ...

โดยเฉพาะสัญลักษณ์ที่สอดแทรกในบรรยากาศและมุมภาพที่ทำให้เราหลงรักเรื่องนี้จนหมดหัวใจ

ภาพประกอบจาก : https://www.imdb.com

Tag: , Food on Film, Netflix,