สำหรับคนที่รักในอาหารเหมือนกัน เพียงคุณพลิกหน้ากระดาษในหนังสือมาเจอภาพของฮิปสเตอร์นักกิน แพร-พิมพ์ลดา ไชยปรีชาวิทย์ ก็คงคาดเดาได้ว่าต้องมีเรื่องสนุกๆ เกี่ยวกับอาหารเกิดขึ้นและรอให้คุณสัมผัสต่อจากนี้…

หากไม่นับรวมว่าแพรกำลังทำร้าน The Fox and The Moon Cafe และเป็นคนผลิตคอนเทนต์เรื่องอาหารในช่องออนไลน์ของตัวเอง (PEAR is hungry) ก่อนหน้าที่เราติดตามแพรมาก็สัมผัสได้ถึงความสนใจในเรื่องอาหารของเธออยู่ดี แล้วเธอก็เฉลยถึงความฝันในวัยเด็กว่าอยากเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเองเราจึงเข้าใจได้ในทันทีว่าบทสนทนาที่ออกรสออกชาตินี้ต้องมีที่มาที่ไปอย่างแน่นอน

“ใช่แล้วตอนเด็กๆ เราคิดแบบนั้นค่ะ พอโตขึ้นมาได้เป็นพิธีกรก็รับเอาโอกาสตรงนี้ไว้ เรารู้สึกรักในอาชีพ เวลาทำอะไรก็อยากโฟกัสในสิ่งๆ นั้นให้ถึงที่สุด พอเริ่มอิ่มตัวก็กลับมาค้นหาตัวเองว่าชอบอะไร สุดท้ายก็พบว่าเราชอบอาหาร

“การทำอาหารมีเสน่ห์สำหรับเรามาก มันคือการทบทวนประสบการณ์ที่ผ่านมาแล้วค่อยครีเอต เป็นเมนูเสิร์ฟให้ทุกคนได้ลองในสิ่งที่เราคิดและไตร่ตรองมาอย่างดี ทำให้ได้รู้จักตัวเองมากขึ้น มีสมาธิมากขึ้น อีกนัยหนึ่งก็เหมือนการเยียวยาตัวเองจากสิ่งภายนอกด้วยการอยู่กับตัวเองและกินอาหารดีๆ ที่เราเลือก

“แพรรู้สึกว่าทุกวันนี้อาหารมีความซับซ้อน ทำให้หลายคนอาจรู้สึกไม่อยากเข้าครัว แต่เราอยากให้เห็นอีกมุมว่าการทำอาหารไม่ใช่เรื่องซับซ้อนนะ การทำอาหารสำหรับเราคือการแทคแคร์ตัวเองและคนรอบข้าง ทุกคนสามารถเข้าถึงอาหารในรูปแบบง่ายๆ ได้อย่างมีความสุข มันเป็นภาวะที่ดีจริงๆ นี่คือจุดมุ่งหมายในการทำคอนเทนต์ออนไลน์ของเราด้วย”

แพรยังเล่าให้เราฟังอีกว่า การส่งต่ออะไรบางอย่างถึงใครบางคนด้วยความตั้งใจ คือความเชื่ออย่างหนึ่งที่เธอมองว่าจะทำให้สิ่งๆ นั้นพิเศษและโดดเด่น โดยแพรยกตัวอย่างให้เราเห็นภาพด้วยการพูดถึงร้าน Blackitch Artisan Kitchen ที่ชอบว่า

“ร้าน Blackitch Artisan Kitchen เป็นร้านของเชฟน้าแบล็ค แพรเรียกแบบนั้น น้าแบล็คเป็นเชฟที่มีตัวตนชัดเจน ทำอาหารสไตล์เชฟเทเบิลก่อนที่เทรนด์จะมาเสียอีก อาหารของเชฟน้าแบล็คจะไม่ตายตัว เวลาเราไปทุกครั้งจะได้อะไรใหม่ๆ กลับมาเสมอ เช่น การมิกซ์ส่วนผสมซึ่งเกินกว่าที่เราคิดไว้มาก เชฟจะตั้งใจครีเอตทุกอย่างตั้งแต่ต้นทาง เช่น กะปิ น้ำปลาใดๆ เขาก็จะทำการหมักของเขาเอง เรื่องราวของเชฟน้าแบล็คจึงเยอะมาก มีคุณค่าด้านจิตใจ

“ส่วนอีกร้านอยู่ที่โตเกียว เป็นร้านขนมปังชื่อ Centre the Bakery เร็วๆ นี้แพรกำลังจะเปิดร้านเบเกอรี่ด้วยเลยอินเรื่องขนมปังเป็นพิเศษ ร้านนี้ไอเดียดีตรงที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ขนมปังแบบญี่ปุ่นเท่านั้น แต่มีขนมปังให้เลือกเยอะมาก วันนั้นเราสั่งขนมปังอังกฤษ นอร์ทอเมริกา และเจแปนิสสไตล์มาลองเพราะอยากรู้ว่าแตกต่างอย่างที่ร้านบอกจริงไหม สรุปว่าแตกต่างแล้วก็อร่อยทุกอันตามคาแรกเตอร์จริงๆ และที่สนุกขึ้นไปอีกคือเราสามารถเดินไปหยิบเครื่องปิ้งขนมปังมาปิ้งขนมปังได้เอง มีแยมเสิร์ฟมาให้ทาด้วย เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่อยากแนะนำ แต่คนเยอะมากต้องต่อแถวยาวหน่อย

“ส่วนร้านสุดท้ายเป็นร้านที่แพรไปกินบ่อยที่สุดในโลกจนซี้กับคนในร้าน ชื่อ ลาบอุบล คนตระการ ร้านส้มตำริมทางแถวสาทร แพรว่าร้านนี้ใส่ใจในการทำอาหาร คือเราเป็นคนเรื่องมากพอสมควรในการเลือกร้าน อย่างที่นี่เขาใช้เส้นมะละกอสับซึ่งอร่อยกว่าแบบขูด แล้วรสชาติก็เป็นสไตล์อีสาน จัดจ้าน ครบรส ไม่ได้ทำเอาใจคนกรุง ส่วนเนื้อย่างคือดีมาก (ลากเสียงยาว) คุณสามารถกินเนื้อย่างแบบมีเดียมแรร์ที่ผ่านการปรุงรสได้แบบเอร็ดอร่อยเลย ปีกไก่ทอดก็อร่อย จริงๆ มีเมนูให้เลือกเยอะมาก อยากให้มาลองกินกันดูค่ะ”

คงเป็นอย่างที่แพรบอกเอาไว้ว่าความรู้สึกภายในเป็นสิ่งสำคัญ หากเราอินกับอะไรมากๆ คนที่เราสื่อสารด้วยจะรับรู้ถึงความรู้สึกนั้นได้เอง  

เอื้อเฟื้อสถานที่ถ่ายภาพโดย : Warehouse 30

Tag: , Interview, แพร พิมพ์ลดา ไชยปรีชาวิทย์,