ว่ากันว่าหากไม่นักรวม Sukiyabashi Jiro ของคุณลุงจิโร่ที่ขึ้นแท่นตำนานซูชิ ก็มี Sushi Mizutani นี่แหละที่ถือว่าเป็นสุดยอดระดับตำนาน หลังจากสั่งสมประสบการณ์จากคุณลุงจิโร่จนออกมาเปิดร้านของตัวเอง น่าเสียดายที่ต้องเกษียณตัวเองก่อนเวลาอันควร ทำให้ซูชิเข้าสู่ยุคทองของ Sushi Sugita และ Sushi Saito  แต่ความน่าตื่นเต้นไม่ได้หยุดอยู่ที่ร้านซูชิ 2 ร้านนี้อีกต่อไป เพราะฟู๊ดดี้ชาวไทยได้ชักชวนซูเชฟของซูชิซูกิตะ เดินทางมายังกรุงเทพฯ เพื่อเปิดร้าน Sushi Ichizu พอหลายคนได้ยินว่าหนี่งในทีมของซูชิซูกิตะจะมาเปิดร้านก็รีบจองกันแทบไม่ทันทั้งๆ ที่ร้านจะเปิดขายรอบแรกในวันที่ 22 สิงหาคม

ชายจุกขอเล่าถึงเชฟริคุ โทดะ (Riku Toda) เชฟซูชิของซูชิอิชิซู ถ้าได้เห็นหน้าค่าตาก็ต้องบอกว่ายังเด็กน้อยนักก็เขาอายุเพียง 26 ปี แต่ฟังประวัติและชิมแล้วก็แบบว่าโตเกินวัย โทดะซังได้รับการบ่มเพาะฝีไม้ฝีมือจากเชฟระดับเทพ ฮาชิโระ มิตสุทานิ (Hachiro Mitzutani) หนึ่งในลูกศิษย์ของลุงจิโร่ เขาจึงมีรากฐานของซูชิสไตล์เอโดะมาเอะ (Edomae) อย่างชัดเจน จนเมื่อเชฟมิตสุทานิประกาศเกษียณตัวเอง โทดะซังจึงได้ฝากตัวเป็นศิษย์ของเชฟทาคาอากิ ซูกิตะ (Takaaki Sugita) และเริ่มงานที่ มิยาโกะซูชิ(Miyakozushi) เมื่อร้านเป็นที่รู้จักจึงย้ายสถานที่พร้อมเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น ซูชิซูกิตะ (Sushi Sugita) ซึ่งโทดะซังก็ได้เป็นซูเชฟ หรือเชฟมือรองจากซูกิตะซัง จนคว้าดาวมิชลินมาได้ 1 ดวง ในปีแรกที่เปิดขาย ว่ากันว่าที่นี่จองยากพอๆ กับซูชิไซโตะ ไม่เพียงเท่านั้นที่นี่ยังได้เหรียญทองจาก Tabelog (เว็บไซต์รีวิวอาหารชื่อดังของญี่ปุ่น)

เชฟริคุ โทดะ (Riku Toda)

สำหรับฟู๊ดดี้ที่ชักชวนเชฟมาก็ต้องบอกว่าเป็นตัวกลั่นเลยแหละ คุณเบียร์-พีรเกติ์ เจริญพานิช นักรีวิวชาวไทยของ Tabelog ชักชวนน้องร่วมก๊วนกินอย่าง คุณอะตอม-วิชเรศ บุญจิตต์พิมล คุณหยก-กชมน ตุลาธรรมธร และคุณหมง-เอกบุรี จึงประเสริฐศรี มาร่วมลงทุนเปิดร้านนี้ ชายยังติดใจกับเรื่องราวของคุณเบียร์ ถ้ามีโอกาสได้คุยอีกจะเอามาเล่าต่อ

ตอนนี้ที่ซูชิอิชิซูเปิดให้จองเพียงวันละ 2 รอบ 17.30 และ 20.30 น. รอบละ 9 คน  ปิดทุกวันจันทร์ ซึ่งเปิดจองโอมากาเสะซูชิเท่านั้นและเปิดเฉพาะมื้ออาหารของเดือนกันยายนและตุลาคมก่อนแล้วจะเปิดจองอีกครั้งต่อไป

ว่ากันว่าซูชิที่ดีมีส่วนประกอบ 2 ส่วน ข้าว (ชาริ) และปลา (เนตะ) ที่นี่หุงข้าวแบบอัลเดนเต้และอาศัยวิธีปั้นที่อัดอากาศเข้าไปให้ข้าวแน่นพอดี ผสมกับน้ำส้มสายชูที่เบลนด์ขึ้นเอง ส่วนปลาก้มีทั้งสดและดอง ขึ้นอยู่กับชนิดของปลา พร้อมด้วยปรัชญาที่ว่า “วันนี้ได้วัตถุดิบอะไรมาก็จะทำสิ่งนั้น ไม่ใช่วันนี้จะทำสิ่งนี้แล้วถึงซื้อวัตถุดิบมา” ถึงเราจะบอกว่าโอมากาเสะเป็นมื้ออาหารที่แล้วแต่เชฟ แต่ด้วยเรื่องของความไว้ใจเชฟก็ต้องตอบแทนคนกินผ่านมื้ออาหาร

เชฟทำซูชิรวมกับอาหารอื่นๆ ประมาณ 16 คำ ขึ้นไป ชายคงไม่เล่าทั้งหมด เพราะเชฟก็คงตามใจตัวเองแหละว่าอยากใช้ปลาอะไรและปรุงแบบไหน แต่ที่ชายชอบถ้าไม่หมดไปจากฤดูกาลก็คงมีให้กินแน่ๆ เป็น เป๋าฮื้อ ที่มาพร้อมซอสตับหอย (ฟังไม่ผิดทำจากตับของหอยถึง 5 ตัว) ให้ชิมเป๋าฮื้อชิ้นแรกที่นึ่งมาก่อน อีกชิ้นจิ้มกับซอสตับ อื้มเหมือนตับห่านเหมือนกันนะแต่ขมกว่า ส่วนซอสที่เหลือเชฟจะปั้นข้าวอุ่นๆ ใส่ลงมาคลุกเคล้ากินเป็นริซอตโต้ อร่อยล้นไปทั่วปาก

เป๋าฮื้อ

ซอสตับหอย 

ชินโกะ ปลาที่จะโตเป็นปลาโคฮาดะ ดองนาน 2 วัน ไม่เปรี้ยวมากอมหวาน

ตามด้วย โคฮาดะ ที่ดอง 4 วัน รสเต็มกว่าโตกว่า

อูนิ หอยเม่นมุราซากิจากฮอกไกโดกับข้าวอุ่นๆ ที่ครีมมี่และเต็มคำ

ตามด้วย เคกานิ ปูขนที่ย่างกับข้าวใส่ด้วยอูนิบาฟุนและอิกุระ

อีกอย่างที่ชอบมากก็คือของหวาน วาราบิโมจิ ที่ทำสดๆ กับน้ำตาลทรายแดง ผงคินาโกะ และดอกซากุระดองเกลือ

ชายว่าการได้กินของดีมันเป็นความลำบาก หลายคนว่าพอขึ้นแล้วก็ยากจะลง มันคงจะจริง

ปากซอยสุขุมวิท 39 ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ บางกะปิ ห้วยขวาง กรุงเทพฯ

06-5738-9999

2 รอบ 17.30 และ 20.30 น. (ปิดวันจันทร์)

8,000 บาท

มีที่จอดรถ

http://sushiichizu.com/

view google map

Tag: , ซูชิ, อาหารญี่ปุ่น,