“แพรอยากได้สคอนป้าเจี๊ยบวันหมั้นค่ะ แต่ถ้าไม่มีเวลาก็ไม่เป็นไรนะคะ”

โถๆๆ...ต้องได้สิคะ ป้าเจี๊ยบบริหารเวลาแก่ง อิอิอิ...

ก่อนวันที่จะมีหนุ่มมาขอหมั้นหมาย น้องแพรรู้ว่าป้าเจี๊ยบมีงานต้องไปทำที่ต่างจังหวัด ของว่างเลี้ยงน้ำชากาแฟตอนเช้าวันนั้นพ่อจ้อยแม่แอนสั่งร้านแคเทอริงมาจัดให้ที่บ้านเรียบร้อยแล้ว การมาขอป้าเจี๊ยบทำให้อีกแสดงว่าน้องแพรอยากได้จริง และคงอยากให้คนอื่นๆ ได้ชิมของอร่อยที่ตัวเองชอบด้วย!

น้องแพรชอบสคอนของป้าเจี๊ยบมากค่ะ เพราะป้าเจี๊ยบทำเป็นชิ้นเล็กๆ ขนาดพอดีคำ น้องแพรจะบอกทุกครั้งว่าไม่ต้องทาครีมทาแยม กินเปล่าก็อร่อยแล้ว

ฤกษ์หมั้นเก้าโมงเช้า ป้าเจี๊ยบตื่นหกโมงมาทำ มีเวลาเหลือเฟือสำหรับแต่งตัว เพราะสโคนสังกัดตระกูลขนมปังด่วน (Quick Bread) เพราะฉะนั้นทำง่ายและเร็ว! ก่อนลงมือทำป้าเจี๊ยบเปิดเตาติ๊งติ๊งรอไว้ก่อน ตั้งที่ความร้อน 225 องศาเซลเซียส ไฟบนและล่าง

ป้าเจี๊ยบเริ่มด้วยการตวงแป้งสาลีอเนกประสงค์ 1 1/2 ถ้วยตวง ผงฟู 2 ช้อนชา น้ำตาลทรายละเอียด 1 ช้อนโต๊ะ เกลือป่น 1/4 ช้อนชา ครีมออฟทาทาร์ 1/4 ช้อนชา ใส่ลงไปในชามแล้วใช้ตะกร้อมือคนส่วนผสมทั้งหมดให้เข้ากัน  

จากนั้นหั่นเนยสด 6 ช้อนโต๊ะเป็นชิ้นเล็กๆ ประมาณลูกบาศก์เซนติเมตร ใส่ลงในชามแป้ง ป้าเจี๊ยบไม่ได้ใช้ช้อนตวงหรอกค่ะ เพราะเวลาที่ซื้อเนยใหม่ๆ มาก้อนหนึ่งป้าเจี๊ยบจะใช้มีดบากเป็นรอยบนเนยไว้ก่อน แบ่งให้เป็น 16 ส่วนเท่าๆ กัน เนยที่ขายขนาดประมาณ 220 กรัมนั้น ก้อนหนึ่งจะเท่ากับ 1 ถ้วยตวง และหนึ่งถ้วยตวงก็เท่ากับ 16 ช้อนโต๊ะ เวลาจะใช้กี่ช้อนโต๊ะก็ตัดตามรอยที่ทำไว้ได้เลย...คิดได้ไงเนี่ย อิอิอิ...

ป้าเจี๊ยบใช้ส้อมบี้เนยให้เข้ากับแป้งจนมีลักษณะเป็นเม็ดหยาบๆ แบบที่เรียกว่าครัมบ์ (Crumb) แล้วทำบ่อตรงกลางชาม เทนมสด 1/2 ถ้วยตวงใส่ลงไป ใช้ส้อมคนไปมาให้แป้งรอบๆ ชามเข้าผสมกับนม จนเป็นเนื้อเดียวกัน ได้แป้งโดก้อนขรุๆ ขระๆ ในชาม

ป้าเจี๊ยบโรยแป้งสาลีอเนกประสงค์บางๆ บนผิวหน้าเคาน์เตอร์ซึ่งเป็นหินแกรนิต เทแป้งโดออกจากชาม ใช้มือตะล่อมเบาๆ ให้แผ่ออกไปเป็นแผ่นหนาประมาณ 1 นิ้ว ใช้พิมพ์คุกกี้รูปวงกลมเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 นิ้ว (สคอนทั่วไปจะใช้พิมพ์ 2 นิ้วครึ่ง) จุ่มลงในแป้งสาลีอเนกประสงค์ ก่อนนำมาตัดแป้งโดออกเป็นชิ้นๆ อย่างระมัดระวังไม่ให้มือบิดหมุนพิมพ์ไปมา แต่ตัดลงไปตรงๆ ยกขึ้นตรงๆ แล้วนำไปวางเรียงในถาดให้ห่างกันประมาณ 1 นิ้ว แป้งโดที่เหลือก็นำมารวมกันแล้วตัดจนหมด นำเข้าเตาอบที่เปิดไว้แล้ว ตั้งปุ่มเวลา 15 นาที พอได้ยินเสียงติ๊งก็เรียบร้อย! ใช้แปรงทาหน้าสคอนด้วยเนยนิดหน่อย จัดใส่ถาดแล้วฝากให้ป้าอี๊ดยกไปที่งานซึ่งจัดในสวนบริเวณบ้านของเราค่ะ ส่วนป้าเจี๊ยบก็รีบไปแต่งตัว

บรรยากาศในงานงดงามมาก อบอวลด้วยรังสีความสุขและรอยยิ้ม ป้าเจี๊ยบได้ยินเสียงบอกว่า สคอนที่เห็นนั้นฝีมือป้าเจี๊ยบนะ น้องแพรโฆษณาว่าอร่อยที่สุดในโลก ทันใดนั้นคุณยายเซลีนของน้องแพร ซึ่งเป็นครูสอนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนนานาชาติส่งเสียงดังฟังชัดว่า “สกอน not สโคน” หนุ่มๆ สาวๆ รีบออกเสียงตามว่าสกอน สกอน กันทันที หุหุหุ...

น้องแพรไม่ได้ลงมาร่วมงานเลี้ยงอาหารเช้าในสวนค่ะ อยู่บนบ้านรอฤกษ์ตามพิธี แต่บอกว่ามีเพื่อนหยิบมาให้กินชิ้นเดียว พอเสร็จพิธีจะกินอีกก็หมดซะแล้ว โอ๋ๆ ไม่เป็นไร ของง่ายๆ งานเสร็จเรียบร้อย แขกเหรื่อญาติมิตรกลับหมดแล้ว พักผ่อนนิดหน่อยก็ได้เวลาน้ำชาตอนบ่าย ป้าเจี๊ยบทำสคอนไปให้น้องแพรอีกรอบ ได้จุ๊บๆๆ เป็นรางวัล!

วันนี้ป้าเจี๊ยบมีความสุขมาก เพราะสาวน้อยที่เลี้ยงมาตั้งแต่ 2 ขวบ เป็นเพื่อนสนิทคู่หูกินนอนเดินทางด้วยกันจากเหนือจรดใต้ ทั้งในประเทศนอกประเทศ กำลังจะออกเรือนไปสร้างครอบครัวของตัวเองในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ขอบคุณพ่อจ้อยแม่แอนที่ไว้วางใจให้ป้าเจี๊ยบได้ดูแลลูกสาวคนนี้

ป้าเจี๊ยบน้ำตาคลอพร้อมรอยยิ้ม เมื่อน้องแพรแนะนำกับแขกฝ่ายชายว่า “นี่ป้าเจี๊ยบ แม่อีกคนของแพรค่ะ”  

แม่คนนี้รักลูกมากนะคะ... 

Tag : ขนม, สคอน