พ่อจ้อยกับแม่แอนขึ้นไปเชียงใหม่เพื่อดูแลการเก็บผลผลิตจากไร่กาแฟที่ทำกันไว้ ขากลับมีของฝากป้าเจี๊ยบเป็นเสาวรสกับฟักทองญี่ปุ่น ไม่ใช่กาแฟแฮะ...หุหุหุ

ป้าเจี๊ยบเก็บเสาวรสไว้กินสดๆ ฟักทอง 1/4 ผลเอาไปนึ่งไว้กินเล่น ส่วนที่เหลือทำซุปฟักทอง แล้วแบ่งใส่ชามใบใหญ่กลับไปให้พ่อจ้อยกับแม่แอน

ตอนที่ป้าเจี๊ยบกำลังจะราดครีมลงในชามซุป พ่อจ้อยคงมีอารมณ์กาแฟอยู่ บอกให้ป้าเจี๊ยบเขียนลวดลายด้วยครีมเหมือนที่ตามร้านทำเวลาเสิร์ฟกาแฟ เขียนก็เขียน เป็นรูปหัวใจก็แล้วกัน ได้ใจอย่างใหญ่เลย อิอิอิ

แต่แล้วฟักทองนึ่งก็ไม่มีโอกาสได้เข้าปาก ต้องมีอันแปรเปลี่ยนไป เพราะรายการทีวีที่ป้าเจี๊ยบดู เสนอการแข่งขันทำ “วูปปีพาย” อะไรน่ะ? ไม่เคยรู้จักแฮะ ติดตามดูอย่างตั้งใจเชียวแหละ

อ้าว! ทำไมผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนทำวูปปีพายออกมาหน้าตาไม่เหมือนกันเลย เอ๊ะยังไง? กรรมการก็วิจารณ์แต่เรื่องรสชาติ ตกลงวูปปีพายเป็นยังไงกันแน่?!?

อยากรู้ก็ต้องสืบค้นดูเองสิคะ ปรากฏว่าวูปปีพายมีประวัติยาวนานมาตั้งแต่สมัยบุกเบิกอเมริกา และได้รับเลือกให้เป็นของหวานประจำรัฐเมนด้วย

วูปปีพายไม่ใช่พายตามชื่อซะนี่ เป็นเค้กที่อบแบบคุกกี้ หรือเป็นซอฟต์คุกกี้อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ เอามาประกบเข้าด้วยกันโดยมีไส้ตรงกลาง ป้าเจี๊ยบคิดว่าเรียกแซนด์วิชคุกกี้น่าจะเข้าใจได้ดีกว่านะ มิน่าเล่าผู้เข้าแข่งขันจึงทำออกมาไม่เหมือนกันเลย ข้อมูลที่พบบอกว่าเค้กช็อกโกแลตและเค้กฟักทองนิยมนำมาทำมากที่สุด

พอจบรายการปุ๊บป้าเจี๊ยบก็ลงมือปั๊บเลยค่ะ ทำเค้กฟักทองสิคะ

ชามแห้งของป้าเจี๊ยบมีแป้งสาลีอเนกประสงค์ 1 ถ้วยตวง อบเชย 1/2 ช้อนชา กานพลู 1/8 ช้อนชา ขิงผง 1/4 ช้อนชา ผงฟู 1/2 ช้อนชา โซดาไบคาร์บอเนต 1/4 ช้อนชา ใช้ตะกร้อมือคนให้ส่วนผสมทั้งหมดกลมกลืนกันอย่างดี

จากนั้นลงมือทำชามเปียกด้วยการใช้ตะกร้อไฟฟ้าตีไข่ไก่เบอร์สอง 1 ฟองกับน้ำตาลทรายแดง 1/4 ถ้วยตวงด้วยความเร็วปานกลางหรือเบอร์สามจนเข้ากันดี แล้วค่อยๆ เทน้ำมันคาโนล่า 1/3 ถ้วยตวง ลงไปทีละนิดๆ ขณะที่ตีไปด้วยจนส่วนผสมมีลักษณะเป็นครีมข้น

ป้าเจี๊ยบปรับความเร็วไปที่ต่ำสุดหรือเบอร์หนึ่ง เทส่วนผสมในชามแห้งกับฟักทองนึ่งบดละเอียด 1/2 ถ้วยตวงลงไป ตีจนเนียนเป็นเนื้อเดียวกัน แล้วใช้ช้อนตักไอศกรีมตักส่วนผสมวางเป็นกองๆ ขนาดเท่าๆ กันบนถาดอบที่รองกระดาษไขไว้แล้ว กะให้ห่างกันประมาณ 1 นิ้วแบบที่เคยทำคุกกี้

นำเข้าเตาอบติ๊งติ๊งที่ตั้งปุ่มไฟบน-ล่าง ปุ่มความร้อน 350 องศาฟาเรนไฮต์/175 องศาเซลเซียส ปุ่มเวลา 12 นาที พอได้ยินเสียงติ๊งก็ได้เค้กที่หน้าตาเป็นคุกกี้เนื้อนุ่ม ป้าเจี๊ยบต้องอบ 3 ครั้ง ครั้งละ 8 กองค่ะ เพราะเตาอบมีขนาดเล็ก

เค้กฟักทองรูปร่างแบบคุกกี้เนื้อนุ่ม 24 ชิ้นพร้อมแปลงโฉมเป็นวูปปีพายแล้ว ขาดเครื่องทรงอีกอย่างเดียวที่จะเชื่อมโยงคุกกี้ 2 ชิ้นเข้าด้วยกัน

ครอบครัวนี้ชอบครีมชีสค่ะ ป้าเจี๊ยบจึงทำไส้พายด้วยการใช้ตะกร้อมือตีครีมชีส 1/4 ถ้วยตวงซึ่งทิ้งไว้ที่อุณหภูมิห้องจนนิ่ม กับน้ำตาลไอซิ่ง 1/2 ถ้วยตวง และน้ำมะนาว 1/2 ช้อนชา พอตีจนเนียนเป็นเนื้อเดียวกันดีแล้วก็เพิ่มความกรุบกรอบนิดๆ เข้าไป โดยใส่วอลนัตสับหยาบๆ 1/4 ถ้วยตวง แล้วคนให้เข้ากัน

ทีนี้ก็จับคู่สิคะ หงายด้านล่างของคุกกี้ขึ้น ตักไส้ใส่ตรงกลางประมาณ 1 ช้อนโต๊ะ แล้วหยิบคุกกี้อีกชิ้นประกบกัน บีบเบาๆ ให้ไส้แผ่ออกเสมอกัน ป้าเจี๊ยบได้วูปปีพาย 12 คู่ค่ะ

ป้าเจี๊ยบแบ่งครึ่ง จัดใส่จาน โรยหน้าด้วยน้ำตาลไอซิงนิดหน่อย ส่งไปให้บ้านน้องแพร แม่แอน และพ่อจ้อย พักใหญ่ๆ น้องแพรถือจานเปล่ากลับมาพร้อมกับฟักทองญี่ปุ่นอีกผล!!! ฮา...

ขนมจับคู่แบบนี้ให้ความหมายที่เหมาะสำหรับแจกวันวาเลนไทน์ทีเดียว ป้าเจี๊ยบเตรียมตัดกระดาษเป็นรูปหัวใจและเจาะกระดาษเป็นรูปหัวใจ เอาไว้ปิดหน้าวูปปีพายวาเลนไทน์ เวลาใช้ตะแกรงร่อนน้ำตาลไอซิงทับลงไปแล้วเอากระดาษออก วูปปีพายของป้าเจี๊ยบก็จะมีลวดลายหัวใจสีน้ำตาลทองบนพื้นสีขาว และหัวใจสีขาวบนพื้นสีน้ำตาลทอง เย้!! 

Tag : Simply Sweet, คุกกี้, เบเกอรี่