“เฮ้ย..มันขาดอะไรหรือเปล่าเนี่ย...ไม่เห็นมีซอสเลย” เสียงทิพย์เพื่อนเที่ยวโครเอเชียถามขึ้นมา เมื่อบริกรวางสตรูเดิลเชอร์รีลงตรงหน้า

ป้าเจี๊ยบได้แต่ยิ้ม บอกไปว่ายุโรปแถบนี้กินกันแบบนี้แหละ โรยหน้าด้วยน้ำตาลไอซิงเท่านั้น แถวอเมริกาถึงจะนิยมเสิร์ฟกับซอสวานิลลา

พอตักเข้าปากไปคำเดียวทั้งสองป้าเหมือนนัดกันไว้ พร้อมใจวางช้อนลง สิ้นสุดการกิน เพราะลิ้นได้รสเปรี้ยวจี๊ดโด่เด่อย่างเดียว ไม่อร่อยสมกับที่ได้ยินคำอวดสรรพคุณล่วงหน้ามาก่อน

ระหว่างเดินทางในโครเอเชียป้าเจี๊ยบให้ความสนใจสตรูเดิลเป็นพิเศษ เพราะต้นกำเนิดสตรูเดิลคือแถบที่เคยเป็นจักรวรรดิออสโตร-ฮังกาเรียน ซึ่งโครเอเชียก็เคยเป็นหนึ่งในนั้น

สตรูเดิลมีทั้งของหวานและของคาว ขึ้นอยู่กับไส้ที่เอาแผ่นแป้งอย่างชั้นมาม้วนหุ้มไว้ ส่วนมากจะทำเป็นของหวานไส้ผลไม้ต่างๆ ซึ่งมีให้ชิมหลายเมืองตลอดการเดินทาง แต่รสชาติยังไม่โดนใจเลยค่ะ

รสเปรี้ยวนำหน้าไม่กลมกล่อมสักที่ ป้าเจี๊ยบจึงตั้งใจว่ากลับจากโครเอเชียเมื่อไรจะทำสตรูเดิลกินเอง

หากป้าเจี๊ยบไปต่างประเทศ มีธรรมเนียมว่าสมาชิกครอบครัวจะได้กินอาหารของประเทศนั้นๆ รายการกินกันวันเสาร์นี้ทุกคนเตรียมพร้อมมากินอาหารโครเอเชียกันเต็มที่

เมนูที่ป้าเจี๊ยบลงมือทำเองคือ ćevapčići อาหารพื้นเมืองโครเอเชีย กินกับผักต้มและสลัดมะเขือเทศ เมนูที่เหลือจ่ายตลาดโครเอเชียมาค่ะ มีทั้งไส้กรอกหมู ไส้กรอกไก่ สารพัดชีส สารพัดตับบด ส่วนขนมปังก็จ่ายตลาดแถวบ้าน น้องแพรรับหน้าที่ใช้เครื่องสไลซ์ไส้กรอกให้เป็นแผ่นบางๆ และจัดลงจานให้อย่างสวยงาม

ป้าเจี๊ยบตรวจดูในช่องแช่แข็งเห็นว่ามีทั้งสตรอว์เบอร์รี ราสป์เบอร์รี มัลเบอร์รี และมะม่วงหาวมะนาวโห่ ตั้งใจว่าจะทำสตรูเดิลผลไม้รวมเป็นของหวาน แต่เปลี่ยนใจเพราะมีสารพัดผลไม้แดดเดียวถุงใหญ่ที่ต้องกำจัด ทั้งแอปเปิล มะเดื่อ พรุน แอปริคอต แพร์ องุ่น จึงจัดใส่จานไว้กินกับชีสและไวน์ปิดท้ายอาหารคาว แถมด้วยขนมญี่ปุ่นที่ลุงโจ้ป้าแอ๋วซึ่งเพิ่งกลับจากญี่ปุ่นนำมาฝาก

4 วันผ่านไป...เรื่องของสตรูเดิลยังค้างคาใจอยู่ค่ะ ป้าเจี๊ยบตัดสินใจทำซะให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่วันธรรมดาไม่มีสมาชิกช่วยกิน  คนบ้านติดกันไปเที่ยวเชียงใหม่ เลือกทำแบบง่ายที่สุดก็แล้วกัน...สตรูเดิลแอปเปิลลูกเดียว!

ป้าเจี๊ยบหยิบแป้งพายสำเร็จรูปอย่างชั้นขนาด 10 × 10 นิ้ว 1 แผ่นออกจากช่องแช่แข็งมาวางบนกระดาษรองอบ ทิ้งไว้ให้อ่อนตัวลงหน่อย ระหว่างนั้นก็ทำไส้สตรูเดิลค่ะ  

ปอกเปลือกแอปเปิลเขียวแกรนนีสมิธ 1 ผล ผ่าออกเป็น 4 ส่วน เอาไส้กลางออก แล้วหั่นตามขวางเป็นชิ้นบางๆ ประมาณ 1/8 นิ้ว ใส่ลงในชาม

จากนั้นใส่น้ำตาลทรายแดง 1/4 ถ้วยตวง เกลือป่น 1/8 ช้อนชา ผงอบเชย 1/4 ช้อนชา ลูกจันทน์ป่น 1/8 ช้อนชา ลูกเกดดำ 2 ช้อนโต๊ะ วอลนัตสับหยาบๆ 2 ช้อนโต๊ะตามลงไป แล้วใช้มือคลุกเคล้าให้เข้ากัน ได้เวลาแป้งพายอ่อนตัวพอดี

ตักไส้ใส่ลงไปเป็นแนวยาวด้านหนึ่งของแผ่น ส่วนอีกด้านหนึ่งพับทบขึ้นมาปิดไส้ กดขอบแผ่นแป้งให้ติดกัน ม้วนพับเก็บริมโดยรอบให้สนิท แล้วยกกระดาษรองอบที่มีม้วนแป้งไปวางลงในถาดอบขนาด 7 × 11 นิ้ว

ป้าเจี๊ยบอยากให้สีสตรูเดิลออกมาสวย จึงตอกไข่ไก่เบอร์สาม 1 ฟองใส่ชาม แล้วตีด้วยตะกร้อมือจนเข้ากัน ใช้แปรงจุ่มไข่มาทาผิวหน้าแป้งจนทั่ว จากนั้นเจาะผิวแป้งด้านบนเป็นรูเล็กๆ กระจายห่างๆ กันด้วยปลายมีดเพื่อระบายไอน้ำ นำถาดเข้าเตาอบติ๊งติ๊งที่ตั้งปุ่มไฟบน-ล่าง ปุ่มความร้อน 200 องศาเซลเซียส / 400 องศาฟาเรนไฮต์ ปุ่มเวลา 25 นาที...ติ๊ง!

ป้าเจี๊ยบใช้เวลาไปทั้งหมดประมาณ 40 นาที ก็ได้สตรูเดิลแอปเปิลลูกเดียวออกมาวางตรงหน้าโรยไอซิงนิดหน่อย ตัดกินชิ้นหนึ่งตอนอุ่นๆ นี่แหละ ไม่ต้องมีซอสวานิลลา ใช้ไอศกรีมแทน

เอิ่ม!...สมอยาก...พอ...จบ...มากกว่านี้ไม่ดีกับ สว. แน่ๆ

เอ...แล้วที่เหลืออีก 3 ชิ้นจะทำอย่างไรดีหว่า?!? ส่งรูปขึ้นไลน์หาอาสาสมัครก็แล้วกัน!

Tag : พายแอปเปิ้ล, เบเกอรี่