ตูนิเซีย!

ทันทีที่สถานการณ์โควิด-19 คลี่คลายลง ป้าเจี๊ยบไปเก็บประเทศที่ 70 ตามเป้าหมายที่ตั้งไว้ก่อนโควิดจะมา สร้างความกระปรี้กระเปร่าและสดชื่นให้กับตัวเองมากมาย...เย้!

ประเทศนี้ทำให้ป้าเจี๊ยบได้รื้อฟื้นภาษาฝรั่งเศสที่ไม่ได้ใช้การมานานหลายสิบปี และขำๆ กับตัวเองเวลาพูดปนเปกันกับภาษาอังกฤษ ติดๆ ขัดๆ แต่ก็สื่อสารเข้าใจกันและกันพอสมควรค่ะ

ระหว่างเดินเล่นในแกรนด์บาซาร์ของเมืองตูนิส มีตรอกเล็กๆ มองเข้าไปเห็นร้านขนมท้องถิ่นทอดลึกเป็นแนวยาว มีผู้คนยืนซื้อขนมหน้าร้านเหล่านั้นมากมายจนอดใจไม่ได้ที่ต้องเดินสำรวจสักหน่อย

ขนมที่ว่านั้นมีรูปร่างหน้าตาต่างๆ กัน คนขายเป็นชายกำยำ ขยำแป้ง ปั้นแป้ง ทอดแป้ง ชุบสิ่งที่ทอดลงในน้ำเชื่อมก่อนตักขึ้นมากองบนแผง และจัดใส่ในตู้ให้เลือกซื้อ

เวลาเดินผ่านหน้าร้านคนขายจะหยิบส่งให้ชิม รสสัมผัสคล้ายคุกกี้แบบมีไส้ หวานนำ เนื้อมีทั้งแบบแข็งกรอบ กรอบร่วน และแบบนุ่ม กินแล้วอยากได้น้ำชาหรือกาแฟร้อนๆ มาจิบตามเลยค่ะ

ป้าเจี๊ยบดูอย่างเดียวไม่คิดจะซื้อเพราะไม่ชอบกินของทอด ดูนานเสียจนคิดว่าน่าจะทำเองได้ และน่าจะใช้วิธีอบแทนการทอด ส่วนเพื่อนที่ไปด้วยกันซื้อกลับไปฝากคนที่เมืองไทย คนขายบอกว่าเก็บได้นานเป็นเดือน

คุกกี้ของตูนิเซียชนิดนี้มีชื่อว่ามาครูต (Makrout) เวลาออกเสียงแบบฝรั่งเศสก็จะขลุกๆ ขลักๆ ในลำคอ ป้าเจี๊ยบจึงเรียกเองแบบง่ายๆ ว่า “มะกรูด” เพื่อนๆ พากันเรียกตามไปด้วย อิอิ

กลับมาบ้านป้าเจี๊ยบสืบค้นในเน็ตพบว่ามีคนทำมาครูตด้วยวิธีอบเหมือนกับที่คิดไว้เช่นกัน และส่วนผสมที่นำมาทำนั้นเหมาะเป็นขนมสำหรับคนรักสุขภาพ ทำเก็บไว้แจกเพื่อนๆ ปีใหม่นี้ดีแน่ๆ

แต่ตอนนี้ทำกินเองก่อนดีกว่า จะได้ปรุงแต่งรสชาติให้ได้ตามที่ตัวเองชอบ

ป้าเจี๊ยบใส่แป้งเซโมลินา 250 กรัม และเกลือป่น 1/4 ช้อนชาลงในชาม ใส่น้ำมันมะพร้าว 80 กรัม และเนยจืดละลาย 15 กรัมลงไป ใช้มือคลุกเคล้าจนเข้ากันดี พักไว้ประมาณ 3 ชั่วโมง

ระหว่างรอป้าเจี๊ยบบดเนื้ออินทผลัมแห้ง 50 กรัม กับผงอบเชย 1/2 ช้อนชาจนละเอียดเนียน แบ่งเป็นก้อนขนาดเท่าๆ กัน 2 ก้อน วางพักไว้ในจาน คลุมด้วยผ้าขาวบาง

เมื่อครบ 3 ชั่วโมงป้าเจี๊ยบร่อนแป้งสาลีอเนกประสงค์ 40 กรัมใส่ลงในชามแป้งเซโมลินา ใช้มือผสมให้เข้ากันแล้วค่อยๆ ใส่น้ำเปล่าอุ่นๆ 100 กรัมลงในแป้งทีละนิด ขณะที่ใช้มือผสมแบบขยำๆ ให้เข้ากันจนเนื้อแป้งโดเกาะกันเป็นก้อน ไม่เผลอมือไปนวดแป้งเพราะจะทำให้เนื้อมาครูตแข็งโป๊ก

ป้าเจี๊ยบแบ่งแป้งโดหเป็น 2 ส่วนเท่าๆ กัน คลึงเป็นเส้นกลมยาวขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 นิ้ว จำนวน 2 เส้น ใช้นิ้วมือกดตรงกลางของแต่ละเส้นตามแนวยาวจนเป็นร่อง นำอินทผลัมมาปั้นเป็นเส้นกลม 2 เส้น ยาวเท่ากับเส้นแป้งโดแล้ววางลงตรงกลางร่องแป้งที่ทำไว้ รวบแป้งปิดให้มิดอินทผลัม ใช้มือคลึงเบาๆ ให้ท่อนแป้งผิวเรียบเนียน

มาครูตหรือคุกกี้ตูนิเซียจะมีเอกลักษณ์คือลวดลายซึ่งเกิดจากพิมพ์ไม้ที่กดลงบนเส้นแป้งโด แล้วตัดตามรอยเป็นรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ป้าเจี๊ยบไม่มีพิมพ์ค่ะ จึงใช้ไม้บรรทัดกดเส้นแป้งโดที่ยัดไส้ให้แบนลง แล้วใช้เกรียงที่แซะขนมมาทำลวดลายก่อนตัดออกเป็นชิ้นๆ วางเรียงในถาดอบคุกกี้ที่รองกระดาษไขไว้แล้ว

ระหว่างปั้นแป้งป้าเจี๊ยบแบ่งแป้งโดนิดหน่อยออกมาทดลองใช้พิมพ์ขนมไหว้พระจันทร์ขนาด 50 กรัม แต่ใช้แป้งโดแค่ 15 กรัม ใส่ไส้อินทผลัม 5 กรัม ได้มาครูตโฉมใหม่หน้าตาสวยงามเชียวค่ะ

นำเข้าเตาอบที่ตั้งปุ่มความร้อนอุณหภูมิ 170 องศาเซลเซียส ปุ่มไฟบน-ล่าง ปุ่มเวลา 30 นาที

ป้าเจี๊ยบผสมน้ำผึ้ง 1 ถ้วยตวง กับน้ำเปล่า 2 ช้อนโต๊ะไว้ในชาม พอได้ยินเสียงติ๊งก็ยกถาดอบออกมา คีบมาครูตร้อนๆ ลงไปชุบตัวให้ทั่วในชามน้ำผึ้งแล้วตักขึ้นวางบนตะแกรง พักไว้ให้เย็นสนิทก่อนใส่กล่อง แต่ต้องชิมสักชิ้นตอนยังอุ่นๆ อื้ม...ดีงาม

ชงชาร้อนๆ มากินด้วยกันสิคะ!

Tag : Simply Sweet, คุกกี้, ตูนีเซีย, มาครูต, อินทผลัม