“ยายเจี๊ยบ”

ใช่ค่ะ...ป้าเจี๊ยบเป็นยายแล้ว ตั้งแต่น้องแพรมีลูกชายมาให้เป็นเพื่อนเล่น  ป้าเจี๊ยบตั้งชื่อจริงให้ว่า “คชา” น้องแพรตั้งชื่อเล่นว่า “พีแคน”

ยายกับหลานติดกันเป็นตังเมสิคะ ครั้งหนึ่งพีแคนเคยได้ยินน้องแพรบ่นป้าเจี๊ยบว่าอย่าตามใจพีแคนมาก ป้าเจี๊ยบตอบไปว่า “เด็กทุกคนควรมียายไว้ตามใจนะ”  พอหันไปถามพีแคนว่ามียายไว้ทำไม พีแคนตอบทันทีว่า “มีไว้ตามใจพีแคน”...ฮา

ปีนี้พีแคนอายุครบ 5 ปีค่ะ ทักษะทางภาษาดีมาก ใช้คำศัพท์ยากๆ ได้ถูกกาลเทศะ เพราะยายพูดคุยด้วยภาษาปกติของยาย ถ้าไม่เข้าใจพีแคนจะถามเองว่าคำนั้นคืออะไร ป้าเจี๊ยบก็อธิบายและยกตัวอย่างให้ฟัง

ก่อนจะถึงวันเกิดป้าเจี๊ยบถามว่า “พีแคนอยากได้เค้กวันเกิดแบบไหนครับ”

เด็กน้อยของยายมาแปลก ไม่พูดไม่จา หยิบบล็อกไม้มาต่อ วางซ้อนกันเป็นทรงอาคารสูง 3 ชั้น หยิบชิ้นเลโก้เสาธงวางไว้บนสุด แล้วบอกยายสั้นๆ “เอาแบบนี้ครับ” เอิ่ม ยายก็ต้องหาวิธีทำให้ได้สินะ หุหุ

ป้าเจี๊ยบไม่ถามว่าอยากได้เค้กอะไรเพราะพีแคนไม่กินเค้ก ชอบกินช็อกโกแลต ขมๆ ก็กินได้ ชอบเป็นพิเศษคือบราวนี่ แต่ต้องไม่หวาน ไม่มีอัลมอนด์หรือวอลนัตผสมอยู่ด้วย ป้าเจี๊ยบคิดว่าบราวนี่กึ่งคุกกี้น่าจะเหมาะสำหรับทำเป็นเค้กแบบที่พีแคนต้องการ ทำช็อกโกบาร์สิคะ

ป้าเจี๊ยบเตรียมชามแห้งมีแป้งสาลีอเนกประสงค์ (ร่อนแล้ว) 1/4 ถ้วยตวง  โกโก้ผง 1/4 ถ้วยตวง ผงฟู 1/4 ช้อนชา ใช้ตะกร้อมือคนๆ ให้เข้ากันดี

ทำชามเปียกโดยใช้ตะกร้อมือตีไข่ไก่เบอร์สอง 1 ฟองกับน้ำตาลทรายแดง (ร่อนแล้ว) 1/2 ถ้วยตวงจนน้ำตาลละลาย ใส่เนยแท้รสเค็ม (ละลาย) 1/4 ถ้วยตวงลงไปตีต่อให้เข้ากัน

จากนั้นเทชามแห้งพร้อมกับช็อกโกแลตชิปกึ่งหวาน 1/2 ถ้วยตวงลงไปในชามเปียก ใช้พายซิลิโคนตะล่อมไปเรื่อยๆ ให้ส่วนผสมเข้ากัน เทลงถาดสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดประมาณกว้าง 5 นิ้ว ยาว 7 นิ้ว ปูกระดาษรองอบไว้แล้ว ใช้พายเกลี่ยให้ผิวหน้าเรียบเสมอกัน ยกถาดกระแทกเบาๆ กับผิวโต๊ะ 2-3 ครั้ง นำเข้าเตาอบ ซึ่งตั้งปุ่มความร้อนไว้ 160 องศาเซลเซียส ปุ่มไฟบน-ล่าง ปุ่มเวลา 15 นาที

เมื่อได้ยินเสียงติ๊ง ป้าเจี๊ยบยกถาดออกมาวางให้เย็นสนิท นำไปพักไว้ในตู้เย็น 1 ชั่วโมง แล้วนำออกมาวางบนโต๊ะ ยกกระดาษรองอบขึ้น ใช้มีดพลาสติกตัดเป็นชิ้นสี่เหลี่ยมผืนผ้าลักษณะเดียวกับบล็อกไม้ของพีแคน ป้าเจี๊ยบจะสร้างแค่ 2 ชั้น นับดูแล้วต้องใช้ 18 ชิ้น จึงตัดด้านกว้าง 3 แถว ด้านยาว 6 แถว ได้ 18 ชิ้นพอดี

ขณะที่กำลังจะนำช็อกโกบาร์มาขึ้นรูป พีแคนเดินเข้ามาในครัวถามว่ากินได้มั้ย ป้าเจี๊ยบให้เลยค่ะ เพราะพีแคนเป็นเด็กที่กินยาก กินให้ก็ดีแล้ว ฮ่าๆ พอเริ่มตั้งเสา พีแคนกลับมาอีก ขออีกชิ้น เห็นหน้าแล้วปฏิเสธไม่ลง ยิ้มตาหยีถือช็อกโกบาร์ชิ้นที่สองเดินออกไป

ป้าเจี๊ยบเหลือช็อกโกบาร์แค่ 16 ชิ้น ต่อเสร็จก็พบว่าบล็อกช็อกโกบาร์ไม่แข็งแรงเหมือนบล็อกไม้ โครงสร้างจึงโย้เย้ พยายามอยู่ 3-4 รอบ ปรับเปลี่ยนการวางเพื่อจัดตั้งให้ตรง ใช้ไม้จิ้มฟันยึดก็ไม่สำเร็จ เครียดเลยค่ะ

พอพีแคนกลับเข้ามาเยี่ยมๆ มองๆ อีกป้าเจี๊ยบบอกว่า “ยายพยายามตั้งให้ตรง แต่มันไม่เหมือนของพีแคนทำไงดีล่ะ” “แบบนี้ก็ได้ครับ” เฮ้อ! ได้ยินแล้ว ยายขอกอดแน่นๆ โล่งอกไปที

จัดงานเลี้ยงวันเกิดให้พีแคนเสร็จ ป้าแจงส่งรูปถ่ายของพีแคนกับเค้กวันเกิดไปอวดเพื่อนๆ ปรากฏว่าป้าจิ๋ม-ศรีศัย วิศรุตเวช มีหลานยายชื่อนีโอ เกิดหลังพีแคนหนึ่งวัน ส่งข้อความมาขอทำตามแบบนี้บ้าง ป้าเจี๊ยบตอบว่ายินดีสิคะ

ป้าจิ๋มใช้บราวนี่อัลมอนด์ที่ตัวเองทำขาย ชิ้นเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัส ต่อกันแล้วแข็งแรงกว่าของป้าเจี๊ยบ

อย่างไรก็ดี จะโย้เย้หรือตั้งตรง เด็กน้อยทั้งสองก็ปลื้มเค้กวันเกิดที่คล้ายปราสาทศิลาแลงโบราณนี้มากมาย 

Tag : Simply Sweet, ช็อกโกบาร์